Janina BIAŁA (1931-2001), Wiatr, 1984

linoryt barwny, papier; 52,5 x 35 cm (wymiar arkusza w świetle oprawy);
sygn., dat. i opisany u dołu: linoryt „Wiatr” 4/30, Janina Biała 1984 r. (ołówkiem).
Janina Biała w latach 1951-1956 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale grafiki. W 1957 r. uzyskała dyplom. Artystka poświęciła się pracy dydaktycznej, za którą w 1978 r. otrzymała Nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania oraz w 1981 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Ponadto, w 1973 r. została uhonorowana Złotą Odznaką Zasłużonym w Rozwój Województwa Katowickiego. Pomimo wielkiego zaangażowania w nauczanie nie porzuciła pracy twórczej realizując się szczególnie w grafice artystycznej i użytkowej. Prace artystki znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum w Bytomiu, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy czy Muzeum w Chorzowie.


„Ulubioną techniką artystki stał się linoryt. Początkowo były to kompozycje nieco zgeometryzowane, zblokowane, potraktowane płaszczyznowo, inspirowane sztuką ludową, w których poszukiwała właściwego sobie sposobu obrazowania (…) Jednolita, ciepła, najczęściej beżowa tonacja barwna tych prac pozwalała również na eksperymenty techniczne (…) W drugiej połowie lat sześćdziesiątych stopniowo krystalizował się jej styl artystyczny. Kształty nabrały miękkości przechodząc w falującą płomienistą formę, przypominającą secesyjną stylistykę (...)” [Fragment tekstu Katarzyny Jarmuł]