Warszawa 1897. W Drukarni Gubernialnej. 14,5x21 cm, str. 22, okładka miękka. Stan dobry (drobne plamki na okładce, minimalny ubytek przy prawym brzegu str. tytułowej).
Polski przekład nieprzychylnego artykułu o Mickiewiczu, zamieszczonego w dzienniku wiedeńskim "Die Zeit" przez ukraińskiego publicystę i slawistę Iwana (tu: Jana) Franko.
"(...) W ten sposób przeglądnęliśmy prawie całą poezję Mickiewicza, i - spodziewamy się - udowodniliśmy dostatecznie, że zdrada, w jej najróżnorodniejszych formach posłużyła za główny temat do wszystkich prawie jego utworów, że jednak poeta - i to jest najbardziej charakterystycznym - nie opisywał jej jako podłą wadę, jako negację etycznego uczucia, lecz bardzo często jako coś bohaterskiego, czasami nawet jako coś idealnego, gdyż wpojonego przez najwznioślejszy patriotyzm. Smutne prawdziwie musiały być czasy, w których genialny poeta strąconym został na tak błędne drogi, i smutno musi być z takim narodem, który tego rodzaju poetę uważa bez wszelkich zastrzeżeń za największego swego bohatera narodowego i proroka, i karmi swe młode pokolenia pełnymi jadu utworami jego ducha." [fragment]