POCZTÓWKA z obozu internowania w Szwajcarii. Pocztówka wysłana w sierpniu 1942 r. do internowanego kapitana Andrzeja Potoczka

POCZTÓWKA z obozu internowania w Szwajcarii. Pocztówka wysłana w sierpniu 1942 r. do internowanego kapitana Andrzeja Potoczka, na str. głównej blankiet Militärpostkarte… ze stemplami: Dyrekcji Poczty Polowej i Wojskowego Obozu Internowanych Granges-près-Sion oraz odręczne dane nadawcy, na verso prośba o wysłanie 30 sztuk orzełków; st. bdb.; wym.: ok. 145x105 mm.

Żołnierze polscy internowani w Szwajcarii. Po upadku Francji w 1940 r. ok. 13 tys. polskich żołnierzy przekroczyło granicę Szwajcarii, gdzie zostali internowani. Głównie byli to żołnierze 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Początkowo skupieni w kilku obozach dla internowanych, zostali rozwiezieni po całej Szwajcarii. Grupy internowanych polskich żołnierzy potrafiły liczyć nawet po kilkanaście osób. Stan taki był spowodowany obowiązkiem pracy nałożonym przez Szwajcarów. Najczęściej kierowano ich do budowania dróg, co było tradycją co najmniej od czasów wojen napoleońskich, że ujętych do niewoli żołnierzy armii przeciwnika właśnie do takich robót kierowano. W Szwajcarii potraktowano inaczej tych Polaków, którzy podjęli studia na tamtejszych uczelniach. Rozproszenie spowodowało potrzebę wzajemnych kontaktów. Temu służyła korespondencja: specjalne koperty i karty szwajcarskiej poczty wojskowej. Ostemplowane przez wojskową i cywilną pocztę dają obraz, jak rozmieszczono Polaków w Szwajcarii. Podobnie jak przekazy pieniężne. Po nich widać, jak dobrze zorganizowaną grupą byli Polacy. Ich pobieżna analiza pokazuje, że pieniądze, skromne zresztą, szły na dwa cele: zakup części polskiego umundurowania: orzełków, guzików itd. oraz na akcję charytatywną, jaką była pomoc dzieciom w okupowanej Polsce. Koordynatorem części tych działań był kapitan Andrzej Potoczek, swego rodzaju intendent internowanych i skarbnik zbiórek charytatywnych.