Wymiary: 95,5 x 135,5 cm
sygnowany i datowany p.d.: 'Wojciech Kossak | 1930'
inne tytuły: Bitwa pod Grochowem i zdobycie Olszynki, Bitwa w Olszynce Grochowskiej, Olszynka, Bój o Olszynkę
Stan zachowania
ekspertyza Kazimierza Olszańskiego z 10 lipca 1997 roku
Literatura
porównaj:
Ryszard Jeremi Kluszczyński, Historia malarstwa polskiego. Od gotyckiego malarstwa tablicowego do Stefana Gierowskiego, Kraków 2022, s. 169
Sławomir Gowin, Kossakowie, Warszawa 2006, s. 41 (il.)
Janina Zielińska, Juliusz, Wojciech, Jerzy Kossakowie, Warszawa 1988, s. 47 (il.)
pocztówka z reprodukcją innej wersji obrazu, wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986
Kazimierz Olszański, Wojciech Kossak, Wrocław [et. al] 1976 (także późniejsze wydania), s. 91-96 (il.)
Wojciech Kossak, Wspomnienia, oprac. Kazimierz Olszański, Warszawa 1971, s. 73 (il.)
Wojciech Kossak, katalog wystawy, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 1936, s. nlb. (33) (il. jako "Olszynka")
Feliks Kopera, Malarstwo w Polsce XIX i XX wieku, Kraków 1929, tabl. 80 (jako "Bój o Olszynkę")
"Tygodnik Ilustrowany" 1915, nr 51, s. 1 (il.)
"Tygodnik Ilustrowany" 1909, nr 12, s. 224 (il.)
"Biesiada Literacka" 1906, nr 12, s. 231 (il. jako " Bitwa w Olszynce Grochowskiej")
"Tygodnik Ilustrowany" 1906, nr 7, s. 131 (il. jako "Olszynka")
pocztówki z reprodukcjami innych wersji obrazu, Wydawnictwo Salonu Malarzy Polskich, Kraków, przed 1906 oraz 1923-1926 (jako "Bitwa pod Grochowem i zdobycie Olszynki")
Biogram
Był synem i uczniem Juliusza Kossaka, ojcem Jerzego, także malarza oraz poetki Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, gdzie pracował dla cesarza Wilhelma II; malował też dla dworu Franciszka Józefa II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, realizował zamówienia portretowe. W 1913 roku był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem panoram: Racławice (1893-94), Berezyna (1895-96), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Samosierry (1900) Był niezrównanym malarzem scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni.
