Ida Stańczyk,
Melancholia II, 2021
Na cykl pod wspólnym tytułem „Melancholia – anatomia światła” składa się
pięć wielkoformatowych obrazów olejnych (2x2,5m). Główną inspiracja do
ich powstania stała się próba malarskiej interpretacji pojęcia
melancholii.
Cykl „Melancholia – anatomia światła” to portret młodego
człowieka, samotnego w zatomizowanym świecie, odseparowanego od zgiełku
nowoczesnych form ustawicznej komunikacji. W surowych pomieszczeniach,
udających układem fragment mieszkania, podają ostatnie promienie
wieczornego światła i rozświetlają nieznacznie fragmenty postaci.
Obrazy
te są notatką z okresu samotności – ilustrują los człowieka odciętego
od świata zewnętrznego, zatrzymanego w miejscu, egzystującego w
przedziwnym bezczasie.
Drugim głównym tematem obrazów jest światło –
wieczorne, gasnące, ledwo dotykające scenerii. Na kolejnych płótnach
nastaje i powoli zapada zmierzch.
Wymiary: 200x250cm, format poziomy, 5 samodzielnych obrazów pochodzących z jednego spójnego cyklu
Technika: malarstwo olejne, płótno bawełniane rozpięte na ramach sosnowych, obecnie nieoprawione
Data powstania: 2021
