Janina KRAUPE-ŚWIDERSKA (1921-2016), Kwietniki, 2009

olej, płótno, 72 x 62 cm;
sygn. p. d.: J. Kraupe; na odwrocie opis autorski: JANINA KRAUPE / ‘KWIETNIKI’ / OLEJ 2009.

„Każdy wiersz jest obrazkiem – szkicem, który notuje
aktualny stan jakiegoś wycinka świata w sposób najpełniejszy,
ponieważ oddaje jego barwę, muzykę, nawet
zapach i całą otaczającą go atmosferę, działając na
uczucia poety i czytelnika. Podobnie jak w obrazach
zen [tzw. zenga], gdzie poszczególne cząsteczki
wszechświata: drzewo albo kwiat, czy nawet tylko
liść, istnieją samotnie w białej i pustej przestrzeni,
opisując ten świat w sposób najkrótszy i najbardziej
wyczerpujący. Porównanie z malarstwem nie jest
tutaj przypadkowe, albowiem oba przejawy sztuki
stworzone zostały przez tę samą myśl: chęć świadomego
przeżycia momentu teraźniejszego”.
Janina Kraupe-Świderska
[za: Anna Budziałek, Poetka polskiej awangardy,
w: Janina Kraupe, Kraków, 2014, s. 15.]