Bitwa pod Zadwórzem nazywana "Polskimi Termopilami", odezwa / pismo przewodnie i cegiełki na budowę pomnika 318 bohaterów polskich poległych 17 sierpnia 1920r. w obronie Lwowa i Kresów Wschodnich w trakcie wojny polsko-bolszewickiej

Bitwa pod Zadwórzem, pismo przewodnie i dwie cegiełki na budowę pomnika 318 bohaterów polskich poległych 17 sierpnia 1920r. w obronie Lwowa i Kresów Wschodnich, f. 20,5 x 34cm

Bitwa pod Zadwórzem - "Polskie Termopile" -  miała miejsce w trakcie wojny polsko-bolszewickiej, dnia 17 sierpnia 1920r. i miała na celu opóźnienie podejścia wojsk bolszewickich pod dowództwem Budionnego pod Lwów. Heroiczna walka z przeważającymi siłami wroga [dziesięciokrotnie liczniejszego] trwała cały dzień i przyniosła oczekiwany efekt w postaci opóźnienia marszu Budionnego na Lwów. O zmierzchu obrońcom skończyła się amunicja, obrona odbywała się za pomocą kolb i bagnetów, zapadła decyzja o wycofaniu się resztki obrońców [przy życiu pozostało około 30]. Do niewoli dostała się niewielka grupka. Rozwścieczeni oporem bolszewicy rąbali pozostałych przy życiu szablami, rannych dobijali kolbami, martwym obcinali głowy, ręce, nogi... Zmasakrowanych ciał nie można było zidentyfikować. Jesienią 1920 roku na pobojowisku usypany został kurhan-mogiła na którym w 1927 roku ustawiono czterometrowy obelisk w kształcie granicznego słupa z krzyżem. Ustanowiono Krzyż Zadwórza, którym uhonorowano obrońców Kresów. Do 1939 roku funkcjonowało Stowarzyszenie Uczestników Bitwy pod Zadwórzem z dnia 17 sierpnia 1920 roku.

oryginalny druk Małopolskiej Straży Obywatelskiej ze Lwowa z pismem w sprawie budowy pomnika upamiętniającego bohaterską walkę i śmierć w bitwie pod Zadwórzem [17.VIII.1920r.]  318 żołnierzy pod dowództwem majora Bolesława Zajączkowskiego.

Pod tekstem dwa kupony/cegiełki na kwotę 1 złoty z opisem przeznaczenia.

stan bardzo dobry, ślady składania, dołączony blankiet wpłaty Pocztowej Kasy Oszczędności [czysty]