LESZCZYŃSKI I Stanisław (1677-1766), król Polski i książę Lotaryngii. Autograf Króla Polski Stanisława Leszczyńskiego

LESZCZYŃSKI I Stanisław (1677-1766), król Polski i książę Lotaryngii. Autograf Króla Polski Stanisława Leszczyńskiego

"Stanislas par la Grace de Dieu Roi de Pologne...".

Rękopis na pergaminie, w j. francuskim. Dat. Lunéville 3. XI 1751, z odręcznym podpisem króla: "Stanislas Roy" w l. d. rogu.

Pergamin składany. Ładnie zachowana pieczęć woskowa z herbami Litwy i Korony oraz herbem Wieniawa (herb Stanisława Leszczyńskiego jako dożywotniego króla Polski, księcia Lotaryngii i Barrois). Wym. po rozł.: 50,5 x 33 cm, złożony: 21,4 x 14 cm. Charakterystyczne zabrudzenia pergaminu, zaplamienia. Mocne ślady złożenia. Dokument przechowywany w formie złożonej.

Stanisław król polski, książę Lotaryngii i Baru mianuje Nicolasa Richarda na stanowisko królewskiego prokuratora w trybunale w Saint-Dié.

Edyktem z czerwca 1751 r. Stanisław Leszczyński zmodyfikował podział administracyjny Księstwa Lotaryngii i Księstwa Bar, jeśli chodzi o ilość tzw. baliwatów (fr. bailliage), określających okręgi sądowe - do tej reformy odwołuje się początek dokumentu. Dla większych miast baliwat składał się z 12 urzędników.

Dokument pochodzi z okresu, gdy Stanisław Leszczyński, po dwukrotnym panowaniu jako król Polski (1705-1709 i 1733-1736), był zmuszony zrzec się korony polskiej i osiąść we Francji jako Książe Lotaryngii i Baru.