Wymiary: 17 x 17 cm (w świetle passe-partout) wymiar każdej pracy
sygnowany, datowany i opisany ołówkiem na odwrociu oprawy: 'A. Paruzel | "Nagłe sfrunięcie pelerynki" | 1974'
Wystawiany
Andrzej Paruzel, „Situations video-photographiques”, Galeria Lara Vincy, Paryż, 1977
Andrzej Paruzel, „Video instalacje”, STK Łódź, 1978
Andrzej Paruzel, „Szczekał na mnie wnuk psa, który szczekał na Strzemińskiego”, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”, Radom, 8.02-14.04.2019
Literatura
Andrzej Paruzel, „Szczekał na mnie wnuk psa, który szczekał na Strzemińskiego”/ „I was barked at by the grandson of the dog that barked at Strzemiński”, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”, Radom 2019, s. 31 (il.)
Biogram
Magister nauk o ziemi, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziału Operatorskiego i Realizacji Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Telewizyjnej, Teatralnej i Filmowej.
W latach 70. XX w. uczestniczył w ruchu polskiej awangardy filmowej, w latach 80. i 90. realizował swoje działania i projekcje w przestrzeni publicznej. W latach 80. i 90. XX w. prowadził galerię Hotel Sztuki w Łodzi, realizując szereg wystaw w wielu ośrodkach w Europie, m.in. w Słowackiej Galerii Narodowej w Bratysławie, Kunstwerk w Berlinie, Hotel de Ville miasta Bruksela. Przez ostatnie 30 lat pokazy wideo i prac były realizowane m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża, gdzie reprezentował Polskę na Biennale Młodych oraz brał udział w dużych wystawach sztuki polskiej i europejskiej, m.in. w Centre Pompidou, Stedelijk Museum i Galerii de Appel w Amsterdamie, Tate Gallery w Londynie i wiele wystaw indywidualnych w Polsce i na świecie. Był uczestnikiem pierwszych festiwali wideo w Hadze, Bilbao i wielu innych. Prace w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Kinematografii w Łodzi oraz w prywatnych kolekcjach. Był stypendystą Ministerstwa Kultury Polski i Francji, oraz prezydenta i wojewody Warszawy i Łodzi.