Kazimierz Strzemię-Marszyński (1887-1980) - w czasie I wojny światowej oficer zawodowy w armii rosyjskiej (kornet/podporucznik), w 1917r. opuścił armię rosyjską i wstąpił do dywizjonu ułanów polskich przy Naczpolu w Piotrogrodzie. W listopadzie 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. W 1925 awansował na stopień rotmistrza. W 1929 roku przeszedł do cywila, został prezesem Związku Inwalidów Wojennych. Ponownie powołany do armii w marcu 1939, walczył w wojnie obronnej. Pod sowiecką okupacją pracował jako nauczyciel i działał w konspiracji. We wrześniu 1944 przyłączył się do PKWN, został inspektorem armii oraz zastępcą dowódcy 1 Armii Wojska Polskiego ds. liniowych, z jednoczesnym awansem na generała brygady. W latach 1945-47 aresztowany i przesłuchiwany przez Informację Wojskową. W IX 1948 odzyskał stopień generalski, a w grudniu tego roku przeszedł do cywila. Wielokrotnie odznaczany - począwszy od armii carskiej po LWP.
Odręczna dedykacja piórem(o treści: Wielce Szanownemu Panu Gracjanowi Lepiance. Lekarzowi delikatnych, kruchych powłok i wiekowej duszy milczących świadków naszej przeszłości, skrzętnie skrywającej romantyzm i minione troski, pragnę wyrazić wielki szacunek oraz życzenia dalszej pracy pełnej pietyzmu i poezji. Warszawa, dnia 16.XI.1969r. K. Strzemię-Marszyński gen. bryg. w st. spocz.) pod fotografią o wymiarach 9,2 x 6,1 cm, naklejoną na arkusz o wymiarach o wym. 20 x 15 cm, na którego verso pieczątka: Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedm. Artystycznych Gracjan Lepianko Warszawa, Krak.-Przedm. 10.
Stan: arkusz z drobnymi zagnieceniami, zabrudzeniami, fotografia nierówno wycięta, z niewielkimi zarysowaniami, wytarciami, zabrudzeniami na powierzchni i lekko uszkodzonymi marginesami.
Gracjan Lepianko (1905 - 15 V 1991) - warszawski konserwator zabytków, który pod adresem Krakowskie Przedmieście 10 przez kilkadziesiąt lat prowadził Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedmiotów Artystycznych. Ukończył Szkoły Rysunków i Malarstwa na Wierzbowej 9, Szkołę Sztuki Stosowanej na Chmielnej i Szkołę Zdobniczą na Myśliwieckiej, uzyskując tytuł mistrza malarza zdobniczego i mistrza wyrobów galanterii artystycznej z metalu. Rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych, lecz sytuacja finansowa zmusiła go do przerwania studiów i podjęcia pracy. Działalność na własny rachunek rozpoczął w 1931 roku, kilka razy zmieniał lokalizacje(zanim, 1952r., nie trafił na Krakowskie Przedmieście). Pasjonował się sportem, trenował amatorsko boks i zapasy. W czasie II Wojny Światowej obudziła się w nim pasja do ożywiania „martwych”/ zniszczonych przedmiotów. Nie tylko naprawiał ale i kolekcjonował starocie. Po wojnie stał się bardzo popularny, były o nim filmy, wzmianki w prasie i przewodnikach. Odwiedzany przez liczne gwiazdy(wielu dziedzin), które czasem zostawiały po sobie pamiątkowe wpisy.
