Raymond LAFAGE, BACHANALIA

Raymond LAFAGE (1656-1684), przypisywany Pióro w tonie brązowym, papier żeberkowy. Wym. 24 x 31 cm. Niesygn., naklejony na tekturę z częściowo zachowaną pieczęcią A.H. ...(?), ołówkiem: Lugt 131, z tyłu: śr. g. nieczytelnie tuszem, l.d. nieczytelnie ołówkiem, p-śr.d. ołówkiem: Lafage. Niewielkie naddarcie śr.d. Rysunek z sceną Bachanaliów nawiązuje do antycznych przedstawień uroczystości Wielkich Dionizjów oraz orszaków Dionizosa. Pochód bachantek, satyrów i amorków okrąża posąg siedzącego, młodzieńczego Dionizosa z personifikacją rzeki u stóp. W rękach kilku postaci widoczne są antyczne instrumenty perkusyjne, tzw. tympanony. Pośrodku bożek Pan gra na fletni, a u jego stóp klęczy pijany starzec (być może sylen), pochylając się nad wielką amforą. Jedna z postaci orszaku unosi owalny medalion z przedstawieniem głowy Dionizosa(?), być może jest to nawiązanie do noszenia w pochodach z okazji Wielkich Dionizji posągu tego bóstwa. W tle z lewej strony widoczna jest architektura nawiązująca do budowli antycznego Rzymu: piramidy Cestiusza i Panteonu.

Lafage, uczeń Jean-Pierra Rivalza w Tuluzie, dzięki królewskiemu stypendium na wyjazd do Italii zdobytemu w paryskiej Akademii mógł studiować dawnych mistrzów. W Akademii Św. Łukasza zdobył pierwszą nagrodę za rysunek Wyratowania Mojżesza z rzeki. Po powrocie do Tuluzy współdziałał z Rivalzem przy przebudowie ratusza, zaprojektował szkice do mających go zdobić dziesięciu malowideł z historii miasta. Przedwczesna śmierć przeszkodziła mu w drugiej wyprawie na południe. Świadomie ograniczając się do zgłębiania rysunku i grafiki, zdobył sobie wierne grono patronów i kolekcjonerów. Tematyka jego prac obejmowała sceny staro testamentowe i bitewne, a przede wszystkim mitologiczne, zwłaszcza związane z postacią Bachusa, bachanaliami, festynami i orgiami. Współpracował z wydawcą Janem van der Bruggenem.