Antoni SUCHANEK (1901-1982), Ruiny Starej Warszawy - U głuchoniemych, 1945

autolitografia, papier 25 x 32 cm

autolitografia, papier; 25 x 32 cm; sygn. ołówkiem przez autora pod kompozycją; dat. tyt. na płycie. Nakład 300 egz. Warszawa 1945r.

Antoni Suchanek w latach 1917-22 studiował w krakowskiej ASP u J. Mehoffera i T. Axentowicza, a następnie w Bydgoszczy u L. Wyczółkowskiego. Od 1925 roku często przebywał w Orłowie, jednocześnie prowadząc pracownię w Warszawie. Był jednym z założycieli Koła Marynistów Polskich, a także przewodniczącym Sekcji Plastycznej Ligi Morskiej i Kolonialnej. W 1926 roku był współzałożycielem Związku Plastyków Pomorskich, a w 1937 r. ZZPAP w Gdyni. Blisko związany z warszawską Zachętą, gdzie od 1937 roku do wybuchu wojny był gospodarzem wystaw.
W czasie II wojny światowej był więziony w obozie koncentracyjnym. W 1946 powrócił do Gdyni i osiedlił się w Orłowie. Tworzył kronikę ilustrującą podnoszenie się z ruin zniszczonego miasta (cykl Stocznia buduje). Aktywny uczestnik życia artystycznego w Trójmieście, czego efektem było stworzenie w kawiarni artystycznej Cyganeria Grupy Polskich Marynistów Plastyków. Wsparł go w tym Marian Mokwa. Malował ilustracje do wielu czasopism ukazujących się na Wybrzeżu.