GNIEZNO, POZNAŃ, KOŁOBRZEG. MARCIN DUNIN-SULGOSTOWSKI (1774-1842), ryt. Richter, ok. 1840; w dole faksymile autografu; stal. cz.-b., podklejony arkuszem papieru, st. bdb., kilka niewielkich rdzawych plamek, przycięte narożniki; wymiary arkusza: 170x195 mm, wymiary arkusza, na który grafika została naklejona: 242x317 mm; tyt. w dole: MARTIN v. DUNIN. / Erz-Bischof von Gnesen und Posen; [Katalog portretów… nie notuje]
Marcin Dunin był arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i poznańskim oraz prymasem Polski w latach 1831-1842. Gdy 10 VII 1831 r. przyjął sakrę biskupią był uważany przez władze pruskie za osobę wobec nich lojalną. To zmieniło się w 1837 r., kiedy arcybiskup w oparciu o brewe papieża Piusa VIII z 1830 r. domagał się, aby wierni pozostający w związkach małżeńskich katolicko-protestanckich wychowywali wszystkie swoje dzieci w wierze katolickiej, podczas gdy zgodnie z polityką władz pruskich synowie powinni przyjąć wyznanie ojca, a córki matki. Konflikt doprowadził do uwięzienia go w twierdzy kołobrzeskiej, z której został zwolniony na polecenie króla Fryderyka Wilhelma IV. Marcin Dunin napisał książeczkę do nabożeństwa, którą określano jako Dunin.
