Ryszard Waśko (1947), Rysunki medytacyjne, 1999

2 rysunki, ołówek, kredka, papier
29,7 x 21 cm każdy
sygn. na przodzie, sygn., tyt., dat. na odwrociu oprawa: passe-partout, drewniana rama, szkło
Jedna z trzech prac, w których autor sięgając po różne motywy, przedstawiał zestawienia ich pozytywowych i negatywowych wersji. Odniesieniem dla tych rysunków były fotograficzne eksperymenty realizowane w latach 70., w których autor zestawiał zgodne z rzeczywistością pozytywowe odwzorowanie fotografowanych obiektów z ich negatywowym odwróceniem. Te analityczne doświadczenia dotyczyły roli pomijanego zazwyczaj negatywu jako punktu wyjścia i źródłowego materiału. Kilkadziesiąt lat później autor próbował stworzyć nieistniejące negatywy fotografii cyfrowych. Praca jest przykładem charakterystycznej dla artysty praktyki przekraczania granic rodzajowych sztuki, intermedialnych odniesień i rozpracowywania właściwości jednego medium przy użyciu narzędzi innego medium.

Praca reprodukowana m.in. w: Ryszard Waśko, The International Artists’ Museum, Tel Aviv 2000.