Wacław PIOTROWSKI, ŚWIĘTA ANNA

Olej, płótno na tekturze; 39,5 x 29,5 cm (owal)
Wg Św. Anny Samotrzeciej Leonarda da Vinci
Estymacja 700 - 800
Aukcja 220, 04.03.2023
 
Wacław PIOTROWSKI
1887 Warszawa- 1967 Warszawa
Rysować uczył się najpierw w warszawskiej Szkole Rysunkowej, następnie, w latach 1907-11, studiował w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, początkowo studiował tam rzeźbę pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego, później malarstwo u Kazimierza Stabrowskiego, Konrada Krzyżanowskiego, Edwarda Trojanowskiego i Stanisława Lentza. Debiutował w 1910 w warszawskiej Zachęcie. Potem brał udział w kolejnych wystawach aż do 1939. W latach 1919-22 przebywał we Francji, przede wszystkim w Paryżu. Brał tam udział w wystawach (salonach) organizowanych przez Société des Artistes Français oraz Société Nationale des Beaux Arts, m.in. w Salon d’Automne w 1920. W tym samym roku został zaproszony i wziął udział w wystawie w Londynie zorganizowanej przez The International Society of Sculptors, Painters and Gravers. W 1921 miał indywidualną wystawę w Paryżu w Galerie Devambez, z którą był wtedy związany dwuletnim kontraktem malarskim. W 1924 malował pejzaże w Wenecji i Neapolu, a w 1926 tylko w Wenecji.
W kilku okresach swego życia malował olejne i akwarelowe pejzaże oraz szkice piórkiem z natury. Przede wszystkim był jednak portrecistą. Malował wizerunki psychologiczne, ludzi ubogich - woźnych, posłańców, praczek, mieszkańców warszawskich domów noclegowych.
W 1928 i latach następnych znane były i często reprodukowane w prasie dwa jego portrety sportowe: Stefana Kostrzewskiego w trakcie biegu przez płotki oraz Haliny Konopackiej podczas pchnięcia kulą. Portret Kostrzewski na płotku został nagrodzony na wystawie przedolimpijskiej w Warszawie.