format:25 x 19 cm, w świetle passe-partout,heliograwiura (widoczny odcisk
płyty), karton sygn. l.d. „W.Wodzinowski”
Pod kompozycją sygnatura zakładu
litografii artystycznej " Meisenbach Riffarth & Co".
Grafika pochodzi z teki ilustrującej dzieła Sienkiewicza wydanej w 1898r.
Georg Meisenbach był niemieckim
rytownikiem i wynalazcą autotypu. W 1883 Meisenbach & Co. połączyło się z
Heinrich Riffarth & Co. i założyło Meisenbach Riffarth & Company,
dobrze znaną europejską firmą graficzną.
Heliograwiura (gr.helio + grawiura) - rodzaj graficznej techniki druku
wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na fotograficznym przenoszeniu
obrazu na płytę metalową (najczęściej miedzianą) i wytrawienie za pomocą
emulsji światłoczułej w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły
najpłytsze zagłębienia. Wynaleziona w 1879r.Druk odbywa się w specjalnej prasie
ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w XIX w. została wyparta później przez
rotograwiurę, gdyż heliograwiura jest metodą drogą i bardzo czasochłonną.
Heliograwiurę stosuje się tylko wtedy, gdy trzeba stworzyć niewielką ilość
kopii o bardzo wysokiej jakości.
Wincenty Wodzinowski - W latach 1880–1881 studiował w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona w Warszawie, w latach 1881–1889 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leopolda Löfflera, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. W latach 1890–1892 uzupełniał wiedzę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1892 powrócił do Krakowa, blisko 20 lat (1899–1916) wykładał na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. W 1894 otrzymał srebrny medal na wystawie w Chicago.Malował pejzaże, portrety, kompozycje realistyczne i symboliczne, wiejskie sceny rodzajowe. W późniejszych latach seryjnie powtarzał te same motywy.W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. 1 listopada 1916 został mianowany chorążym kancelaryjnym. Wiosną 1917 pełnił służbę w Krajowym Inspektoracie Zaciągu.W 1923 został wybrany prezesem honorowym Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie.
