Carnap przeprowadzał krytyczną analizę filozofii tradycyjnej, a równolegle pracował nad koncepcją i aparaturą pojęciową filozofii odpowiadającej standardom naukowości. Była nią zgodnie ze stanowiskiem Koła Wiedeńskiego, logika nauki, którą Carnap utożsamiał z logiczną składnią języka naukowego: teorią wyrażeń i stosunków zachodzących między wyrażeniami języków używanych w nauce. Badania Davida Hilberta i logików polskich skłoniły go do przyjęcia rozróżnienia między językiem przedmiotowym i metajęzykiem oraz do konstrukcji metajęzyka, w którym można uprawiać tak rozumianą filozofię. Owocem tej pracy stała się „Logiczna składnia języka”, napisana w Pradze, a opublikowana w roku 1934 po niemiecku, w 1937 zaś po angielsku.
Nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego, rok 1995.
Seria: Biblioteka Współczesnych Filozofów.
Format: 200 x 130 mmm, 466 stron.
Oprawa twarda, z laminowaną obwolutą.
Egzemplarz w stanie bardzo dobrym.