Wilno 1929/ Wyd. Zrz. Kół Nauk. Uniw. St. Batorego/ oprawa wydawnicza, broszurowa/ 23x31 cm/ s.168/ czarno-białe ilustracje, zdjęcia, na frontyspisie wklejona barwna ilustracja, piękna typografia, ilustrowane wyklejki/ stan dobry, załamania krawędzi oprawy, podklejenia drobnych naddarć na licu okładki, nieduże poluzowania wzdłuż bloku
Oprawa wydawnicza, broszurowa autorstwa Heleny Trzebińskiej-Bodzińskiej.
Wydany w nakładzie 1000 egzemplarzy numer specjalny poświęcony 350-leciu Wszechnicy Wileńskiej.
Egzemplarz opatrzony dedykacją dla awangardowego poety Marjana Niżyńskiego.
Marian Ludwik Niżyński (1910 - 1943) – poeta, dramaturg, malarz, grafik. W 1928 r. ukończył IV gimnazjum krakowskie. W latach 1928-32 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Był uczniem Wojciecha Weissa. Malował obrazy olejne, portrety, pejzaże, uprawiał też litografię i drzeworyt. W czasie studiów związał się z Akademickim Kołem Miłośników Dramatu Klasycznego działającym na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako poeta debiutował w 1929 r. na łamach „Kuriera Literacko-Naukowego”, gdzie publikował wiersze używając pseudonimu M. Strum oraz M. Strumiłowski. Opublikował dwa tomy wierszy Opowieść o dzwonniku z portu Jaffa i Szkice. W 1930 r. założył w Krakowie eksperymentalny teatr „Studio 30”, w którym przygotowywał premierę własnej sztuki Dolmino, uznanej przez cenzurę za szkodliwą. W takiej sytuacji teatr zamknięto. W 1932 r. zamieszkał w Warszawie, gdzie zatrudniony został jako nauczyciel rysunków w Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie. W 1933 r. powołany został do odbycia służby wojskowej. Od 1935 r. pracował w Bibliotece Polskiej Akademii Literatury. W latach 1937-39 współpracował z warszawskim pismem „Myśl Polska”. Pod koniec 1939 r. wrócił do Krakowa, gdzie utrzymywał się z działalności malarskiej. W latach 1940-43 napisał utwory sceniczne Spinka, Desant, Jeden taki na szczudłach oraz powieść autobiograficzną Podszepty św. Zofii. Najbardziej znaną jego sztuką sceniczną jest Kawaler księżycowy – muzyczna komedia o Panu Twardowskim, która napisana została na zamówienie Krakowskiej Konfraterni Teatralnej kierowanej przez Tadeusza Kudlińskiego. W sztuce tej jedną z ról odgrywał m.in. Karol Wojtyła. Zginął w tragicznym wypadku, przejechany przez niemiecki samochód, 10 kwietnia 1943 r. Pochowany jest na krakowskim cmentarzu na Salwatorze.