TAGORE RABINDRANATH Sādhanā: urzeczywistnienie życia, 1924

WARSZAWA 1924,  Instytut Wydawniczy "Bibljoteka Polska", s. 305, wym. 12 x 16,5, oprawa broszurowa, nadtargania i podklejenia grzbietu oprawy, zagięcie na prawym dolnym rogu, wewnątrz egzemplarz dobrze zachowany. 

Sādhanā uważana jest za podstawowe dzieło Tagore z zakresu jego działalności apostolsko - filozoficznej. Z wiarą i siłą Tagore mówi nam o swoim Bogu, swoim do Niego i do świata stosunku, w czym Go dostrzega, jak Go w sobie urzeczywistnia, jak się z Nim łączy. Naucza o tym co dobre, a co złe. Twierdzi, że zło jest tylko ułomnością, które prędzej czy później musi przejść w doskonałość. Zastanawia się nad śmiercią i nieśmiertelnością, powołując się w swych rozmyślaniach na święte księgi Indii. Wtajemnicza nas w zasadzie w zasadnicze pojęcia systemu religijnego swego kraju, etyki i psychologii.