Bogusław Szwacz (1912 - 2009), Bez tytułu, 1957

gwasz, papier, 139 x 69 cm, sygnowany u dołu: 'SZWACZ | 57 | I'

Artysta plastyk, malarz, rzeźbiarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Bogusław Szwacz studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1931–1937. Po wojnie w Krakowie współtworzył Grupę Młodych Plastyków, a w latach 1947–1948, przebywając na stypendium w Paryżu, został członkiem francuskiej grupy „Le Surrealisme Revolutionaire”.
Brał udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w krakowskim Pałacu Sztuki w 1948 roku. W czasach obowiązywania w sztuce socrealizmu wystawiał na Ogólnopolskich Wystawach Plastyki (1950, 1952, 1953), a w okresie „odwilży” brał udział w II i III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w warszawskiej Zachęcie (1957, 1959). Pokazywał swoje prace na wystawie „Konfrontacje” w Galerii Krzywego Koła w Warszawie (1961), na Sympozjum „Złotego grona” w Zielonej Górze (1963) oraz na Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965). W 1964 roku sformułował oryginalną koncepcję Sztuki Poruszania Wyobraźni: Ars-Horme, zgodnie z którą tworzył do końca życia. Koncepcja Ars-Horme (Sztuki Poruszania Wyobraźni) konkretyzuje się w obrazach, których odmiany określają terminy ars-hormegram, ars-hormegraf i ars-hormegryf. Są to kompozycje budowane z drobnych form, których rytmy i zagęszczenia na płaszczyźnie są dodatkowo akcentowane fakturą i kolorem.