Tadeusz Dominik (1928-2014), PEJZAŻ, 2010 r.

olej/płótno, 73 x 92 cm
sygnowany p.d.: Dominik
sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: DOMINIK | 2010 | OL.PŁ. | 73 x 92 | PEJZAŻ

LITERATURA:
- Z. Taranienko, Wizja natury. Dialogi z Tadeuszem Dominikiem. ASP, Warszawa 2016, il. s. nlb.

Studiował malarstwo na warszawskiej ASP w latach 1946-1951, uzyskując dyplom w 1953 w pracowni prof. Jana Cybisa. Ukształtowany przez swojego profesora-kolorystę, Dominik uważał, że wielką zasługą kapistów było oczyszczenie malarstwa z anegdoty, zaś ważnym osiągnięciem nowoczesnych był stworzenie „alfabetu uproszczonego”, sprowadzającego się do „najskromniejszych znaków”. Artysta mówił o sobie, że jest „zdecydowanym przeciwnikiem” „wyspekulowanej abstrakcji” i dużą wagę przywiązywał do wyrażania emocji. Kompozycje Dominika, bez względu na to w jakiej technice zostały wykonane, łączy spójna koncepcja obrazu, w której obok barwy istotne miejsce zajmuje rysunek. To właśnie rysując, artysta definiuje poszczególne kształty i całość kompozycji.