Wymiary: 92 x 71 cm
sygnowany p.g.: 'Kramsztyk'
historyczne tytuły: Mulatka, Murzynka z papugą (Négresse au perroquet)
Pochodzenie
kolekcja prywatna, Izrael
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Salon d'Automne, Grand Palais des Champs Élysées, Paryż, 5 listopada - 18 grudnia 1927
Literatura
Renata Piątkowska, Między "Ziemiańską" a Montparnasse’em. Roman Kramsztyk, Warszawa 2004, s. 222, nr kat. I/105 (jako "Murzynka z papugą")
Roman Kramsztyk 1885-1942, katalog wystawy, oprac. Renata Piątkowska, Żydowski Instytut Historyczny, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1997, s. 192 (il.), nr kat. I/96 (jako "Murzynka z papugą")
Zygmunt Stanisław Klingsland, Les Polonais au Salon d'Automne, "Pologne Littéraire" 1928, nr 18, s. 3 (il. jako "Négresse au perroquet")
Edward Woroniecki, Paryski salon Jesienny w 1927 roku, "Świat" 1928, nr 1, s. 3 (il. jako "Mulatka")
Polska sztuka w paryskim salonie Jesiennym, "Światowid" 1927, nr 48, s. 11 (il. jako "Kobieta z papugą")
"Le Crapouillot" 1927, nr 11 (il.)
archiwalna fotografia obrazu, 1927, Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygn. 1-K-3767
Biogram
Naukę malarstwa rozpoczął w Warszawie, gdzie uczył się rysunku i malarstwa u Z. Stankiewicz, A. E. Hersteina i M. Kotarbińskiego. Naukę kontynuował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Mehoffera (1903/1904) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Po 1918 roku uzupełnił artystyczne studia w pracowni Hersteina w Berlinie. Lata 1910-1914 spędził w Paryżu, gdzie wstąpił do Towarzystwa Artystów Polskich i reaktywowanego w 1915 roku Polskiego Towarzystwa Artystyczno-Literackiego. W 1917 roku przyłączył się do I wystawy Ekspresjonistów Polskich zorganizowanej w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, będącej manifestacją pierwszej fali polskiej awangardy. W 1918 roku został członkiem Nowej Grupy, którą utworzył m.in. z Tadeuszem Pruszkowskim i Eugeniuszem Zakiem. Brał udział w pokazach sztuki polskiej w Barcelonie, Paryżu, Sztokholmie, Brukseli, Pittsburghu i Moskwie. Uczestniczył ponad to w Międzynarodowej Wystawie Sztuka i Technika w Paryżu w 1937 roku i Wystawie Światowej w Nowym Jorku w 1939 roku. W kraju eksponował swe prace w warszawskiej Zachęcie (w okresie 1909 - 1924), TPSP we Lwowie, Krakowie i Poznaniu oraz uczestniczył w Salonach paryskich. W 1922 roku osiadł na stałe w Paryżu. W tym samym roku został współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów Polskich RYTM reprezentującego w sztuce polskiej lat 20. nurt klasycyzujący. Malował portrety, martwe natury i pejzaże. "Na ukształtowanie się postawy artystycznej Kramsztyka w istotny sposób oddziałała estetyka Cézanne'a. W pejzażach i martwych naturach artysta przywiązywał zasadniczą wagę do struktury obrazu budowanej ze zgeometryzowanych form. Roślinne, architektoniczne i przedmiotowe kształty wydobywał miękkimi, krótkimi pociągnięciami pędzla i obwodził delikatnym konturem. Gamę barw ograniczał do zgaszonych błękitów, zieleni i czerwieni ożywianych akcentami bieli; w portretach stosował wyrazisty modelunek światłocieniowy" - Irena Kossowska
