Japoński arkebuz (teppō) Sygnowany "Kunitomo Kanzaemon Nobuchika"

Górna część lufy ozdobiona jest trzema znakami sanskrytu – jest to literacki język starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii, do dziś używany w celach religijnych. Pierwszy znak to „hāṃ” oznaczający Fudō Myōō (Ācala); pozostałe dwa znaki pozostają nierozpoznane.
Poniżej znajduje się obraz Fudō Myōō otoczonego płomieniami na tle wodospadu. Fudō Myōō (Ācala) oznacza „Nieporuszony” lub „Nieporuszony Król Mądrości” (Acalanātha Vidyārāja). Na lufie wygrawerowano:
– niju makibari (lufa podwójnie nawinięta): jest to nazwa procesu technologicznego zastosowanego do wykonania lufy
– Buyō Ju: „Buyō” to inna nazwa miasta Tokio (Edo), „Ju” oznacza „wykonane w”, inskrypcja ta oznacza więc „Wykonane w Tokio”
– Kunitomo Kanzaemon Nobuchika: imię i nazwisko rzemieślnika, który wykonał lufę
– Dainihon: „Wielka Japonia”
– 栁會陽: Muzeum Broni Palnej Kunitomo odczytało te znaki jako „Sakai Saidaiji”. Mógł być to rzemieślnik potwierdzający jakość lufy lub też rzemieślnik, który wykonał złocenia.
– Shigetoshi tagane bori kore [kao] – „Shigetoshi” to imię rzemieślnika, tagane to dłuto, „bori kore” oznacza „wyrzeźbił to”, kao to znak rzemieślnika. Tak więc pełna inskrypcja brzmi „Shigetoshi wyrzeźbił to dłutem”.

Na kolbie napisano tuszem:
昭岸和田衝平田 – „昭” tym jednym kanji można zapisać wiele japońskich imion, np. Akashi, Akitsugu, Akira, Katsuharu, Katsuhisa i inne. „岸和田” to nazwisko „Kishiwada”, „衝” to imię Katsuhiro, „平田” to nazwisko „Hirata”. Sygnatura wymienia więc imiona i nazwiska dwóch osób, np. Katsuharu Kishiwada i Katsuhiro Hirata. Brak jest dodatkowych informacji, które mogłyby sugerować, dlaczego imiona te znajdują się na tym arkebuzie.
勝(藤)原弘道 所持: właścicielem tego teppō jest Hiromichi. To bardzo nietypowe, aby na japońskiej broni znajdowało się imię jej właściciela.

Wymiary: długość 104 cm, długość lufy 70 cm, kaliber: 19 mm
Zamek mechanizmu spustowego jest sprawny.