SZABLA ROSYJSKA OFICERA UŁANÓW WZ 1827/09, TZW. BELINÓWKA

dł. szabli w pochwie 1050 mm, dł. szabli 1005 mm, dł. głowni 857 mm, szer. głowni u nasady 32 mm, gr. grzbietu u nasady 6 mm, masa szabli 865 g, masa szabli w pochwie 1495 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, złocona. Jelec esowaty, trójkabłąkowy. Tylne ramię jelca zwinięte w wolutę ku głowni. Przednie, dwukrotnie łukowato wygięte, tworzy kabłąk główny, mocowany na trzpieniu głowni. Dwa boczne, mocno wygięte, łączą się z kabłąkiem głównym w jego górnej części. Trzon rękojeści drewniany, poziomo karbowany, owinięty brązową skórą i opleciony gładkim, podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Głowica pochylona znacznie do przodu, nakryta owalnym, zwężającym się ku dołowi kapturkiem, sięga jelca. Pole na kapturku, na wysokości głowicy, gdzie umieszczano inicjały carskie czyste, co oznacza, iż szabla pochodzi z końcowego okresu I wojny światowej. G ł o w n i a stalowa, polerowana, niklowana o sporej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w trzy bruzdeczki przygrzbietowe, jedna, ciągnąca się od samego progu. Szlify bruzd sięgają krótkiego, obosiecznego pióra. Sztych symetryczny. Na płazie zewnętrznym, pod nasadą, sygnatura: dwugłowy carski orzeł oraz napis „Szaf i Synowie St. Petersburg”. P o c h w a stalowa, polerowana, niklowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami po stronie grzbietowej. Kanelowana szyjka, mocowana w płaszczu pochwy na wcisk. Pochwa zakończona bardzo wydatną, asymetryczną ostrogą. Tego typu szable były często wykorzystywane w 1 Pułku Ułanów Legionowych. Na kapturku zazwyczaj umieszczano orła, ale zdarzały się także egzemplarze bez orła i bez cesarskiej cyfry.
stan zachowania 4/3/3