Włochy(?) lub Dania(?), 1770-1790, KOMODA orzechowa, Włochy(?) lub Dania(?), 1770-1790

konstrukcja – sosna, dąb, buczyna;
fornir – orzech;
okucia – stal, mosiądz; 133 x 128 x 67 cm;
KOMODA orzechowa, dwuczęściowa, czteroszufladowa, o falistym froncie, zaokrąglonych i kanelowanych przednich narożach oraz prostych bokach, wsparta na czterech kabriolowych nogach, z drewnianym blatem. Uchwyty i szyldy zamków mosiężne, odlewane, klasycystyczne.

Materiał: konstrukcja – sosna, dąb, buczyna;
fornir – orzech;
okucia – stal, mosiądz;

Wymiary: 133 x 128 x 67 cm;

Czas i miejsce powstania: 1770-1790, Włochy(?) lub Dania(?);

Stan zachowania: dobry, kompletny; na całej powierzchni niewielkie uzupełnienia i drobne ubytki forniru oraz przetarcia politury; obrzeże blatu z niewielkimi wybiciami oraz przetarciami pozłoty; szuflady ze znacznymi przetarciami złota na przylgach, z dnami rozklejonymi i szpanowanymi, z doklejonymi od spodu nowymi ślizgami; jedna z szuflad z uzupełnieniami forniru (blintu) po wewnętrznej stronie lica; drobne ubytki okleiny na podsuwnicach; dno korpusu od wewnętrznej strony i górne powierzchnie podsuwnic silnie poprzecierane; plecy spękane, uschnięte i lekko wypaczone w miejscach spękań.
Komoda wykonana w stylistyce łączącej cechy późnobarokowe (falisty front i proste boki, fartuszek, kabriolowe nogi) z klasycystycznymi (kanelowane naroża, forma okuć). Wskazuje to na powstanie mebla na przełomie 3. i 4. ćwierci XVIII w. lub początku 4. ćwierci tego stulecia.
Jej dwuczłonowy korpus to rozwiązanie bliskie brytyjskiej tradycji dwuczęściowych mebli wypełnionych szufladami (tallboy, highboy, komoda polowa – campaigne chest), zaś forma komody bliska jest włoskim rozwiązaniom plastycznym. Jednak użycie dębu jako materiału konstrukcyjnego znacznych fragmentów szuflad (poza sosnowymi licami) nie jest typowe dla Włoch. Zastosowanie orzechowego forniru nie jest rozstrzygające, gdyż poza Italią stosowano go niemal do końca XVIII w. w środkowej Europie.