Utrecht, dwudukat 1653, Aw: W obwódce perełkowej rycerz stojący w prawo, w prawej dłoni trzyma miecz, w lewej pęk strzał, CONCORDIA RES PAR VÆ CRES TRA; Rw: W zdobionym prostokącie napis w pięciu wierszach, MO AVR / PROVIN / CON FOE / BELG AD / LEG IMP; Delmonte 961, Fr. 282, Purmer Ut23, Verk. 98.1; złoto, 6.93 g; nierówno wycięty i nieco podgięty krążek, ale moneta z blaskiem menniczym, ładnie zachowana. Monety złote bite przez Niderlandy (szczególnie dukaty i dwudukaty) szybko zyskały sobie popularność i stały się środkiem płatniczym uznawanym i cenionym w całej europie. Złożyły się na to dwie przyczyny. Po pierwsze nadmorskie położenie sprzyjało handlowi, a co za tym idzie rozprzestrzenianiu się pieniądza niderlandzkiego, po drugie zaś, monety były bite według ogólnej stopy niemieckiej, z niewielkimi tylko wahaniami, co spowodowało stabilność pieniądza i wzbudziło powszechne zaufanie
