Awers: Popiersie cesarza w wieńcu laurowym, zbroi i paludamentum, w prawo, w otoku legenda: ANTONINVS PIVS AVG GERM
Rewers: Serapis stojący na wprost, patrzący w lewo, trzymający długie berło i unoszący lewą rękę, w otoku legenda: P M TR P XVIII COS IIII P P
Srebro, średnica 21,3-23,5 mm, waga 5,30 g.
Oferowana tu moneta jest jednym z pierwszych antoninianów, tj. nowych nominałów o nominalnej wartości dwóch denarów, które w 215 r. wprowadził Krakalla. Nowożytna nazwa nominału pochodzi od oficjalnego imienia cesarza M. (Aurelius) Antoninus. Wprowadzony zaś został, by zaoszczędzić na srebrze, gdyż nowe monety dwudenarowe ważyły zwykle mniej niż dwa pojedyncze denary. W połowie III w. antoninian niemal zupełnie wyparł denary z systemu monetarnego, a w drugiej połowie tego stulecia (szczególnie w latach sześćdziesiątych) ulegał bardzo szybkiej dewaluacji.
