akwaforta+tinta,40x34 cm zadruk ,opisana na dolnym pasku przez autorkę, 52/80,oprawiona w passe-partout i ramk
Krystyna
Górska urodziła się w Starej Wsi (1921) niedaleko Bielska Białej. Studia
artystyczne rozpoczęła w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, zarządzanej już
wówczas na początku lat 40 przez Niemców, (Staatliche Kunstgewerbeschule). Po
wojnie wyszła za mąż i w 1948 roku kontynuowała studia w sopockiej PWSSP. Była
jedną z pierwszych studentek, która uzyskała dyplom w dziedzinie grafiki
użytkowej, nieco później specjalizowała się w grafice artystycznej, ale w
latach 50. mocno związana z projektami etykiet reklamowych wykonywała prace w
technice drzeworytu, linorytu i akwaforty. Artystka pochodziła z zacnej rodziny
Starowieyskich, której przedstawicielem był znany polski malarz Franciszek
Starowieyski, sama zaś lata dzieciństwa spędzała w dworze Iwierzyce koło
Robczyc, którego właścicielami byli jej pradziadowie Michałowscy. Ściany dworu
były gęsto zawieszone wspaniałymi akwarelami Piotra Michałowskiego.
Jedna z większych wystaw jej prac była prezentowana w Galerii ZPAP w Gdańsku.
Prace pochodziły z prywatnej kolekcji René Patryka Burakowskiego.
Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau (Państwowa Szkoła Rzemiosła Artystycznego w Krakowie) – artystyczna szkoła zawodowa założona przez władze niemieckie podczas okupacji hitlerowskiej w miejsce zamkniętej krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, początkowo jako kontynuacja przedwojennego Instytutu Sztuk Plastycznych w Krakowie. Uczniami szkoły było wielu późniejszych wybitnych polskich twórców oraz intelektualistów, działających w okresie powojennym. Z kręgu słuchaczy Kunstgewerbeschule wywodziła się także znaczna część uczestników Podziemnego Teatru Niezależnego Tadeusza Kantora. Istniała do 31 marca 1943.Dyrektorem został przedwojenny dwukrotny rektor ASP w Krakowie, prof. Fryderyk Pautsch, pod nadzorem dyrektora niemieckiego. Obok wykładowców z Instytutu Sztuk Plastycznych (m.in. Witold Chomicz, Wiesław Zarzycki, architekci Wacław Krzyżanowski i Ludwik Wojtyczko) zatrudniono wybitnych profesorów przedwojennej akademii. Byli to m.in. Władysław Jarocki, Stanisław Kamocki, Józef Mehoffer, Fryderyk Pautsch, Ignacy Pieńkowski, Stanisław Popławski, Alfred Terlecki.
