SKAMANDER. Miesięcznik poetycki. T. 9, z. 59: VI 1935

SKAMANDER. Miesięcznik poetycki.
T. 9, z. 59: VI 1935. Warszawa. Red. M. Grydzewski. 4, s. [161]-240, tabl. 4. brosz.
Otarcia i zabrudzenia okładek, grzbiet oklejony paskiem papieru, egzemplarz ze śladami zawilgocenia. Okładka Tadeusza Lipskiego. Plansze Rafała Malczewskiego. Rysunki w tekście Feliksa Topolskiego. Zaw. utwory M. Jastruna, Fr. R. Siedleckiego, E. Bagrickiego, E. Zegadłowicza, J. Zagórskiego, Ś. Karpińskiego, M. Pawlikowskiej (Jasnorzewskiej), J. Łobodowskiego, A. Słonimskiego, W. Melcer, K. Mikiewicza, W. Broniewskiego, E. Szemplińskiej, L. Taumana, S. Pigwy, I. Krzywickiej.
"Skamander" - jedno z najważniejszych pism literackich dwudziestolecia międzywojennego. Ukazywało się nieregularnie od 1920 do wybuchu II wojny. W początkowym okresie redagowane było faktycznie przez głównych członków grupy Skamandra (J. Iwaszkiewicz, J. Lechoń, A. Słonimski, J. Tuwim, K. Wierzyński) i prezentowało głównie ich utwory; w późniejszych latach na łamach pisma pojawiały się teksty przedstawicieli bardzo wielu nurtów literackich. Debiutowali tu m.in. J. Przyboś, A. Ważyk, M. Jastrun. Wydano 110 numerów (wiele łączonych, w 62 zeszytach).