Magdalena Abakanowicz (1930 Falenty pod Warszawą - 2017 Warszawa), Dłoń, 1992 r.

brąz, wym. ok. 10 × 19 cm
sygn. monogramem wiązanym i dat.: MA 92, poniżej nr edycji: „3/8”

„Magdalena Abakanowicz jest artystą i dydaktykiem. Siła intelektu, talent i niezwykła potrzeba tworzenia, powodują u autorki nowe wezwania sztuki. Jest Ona twórcą wypowiadającym się z całą swobodą i znajomością realiów w wielu dyscyplinach plastyki. Stosuje różne techniki i technologie, zależne od wybranego tworzywa, a te wybiera w miejscu, w którym przyjdzie Jej tworzyć. Dla autorki bardzo ważną jest forma dzieła. Wyczuwa ją intuicyjnie. Penetruje możliwości najwłaściwszej kreacji i nadania jej energii i wieloznacznych związków (nie wykluczając archaicznych). Każda forma figuratywna, czy niefiguratywna posiada swój odmienny wyraz, własną ekspresję i własne życie. Jest silnie osadzona w realiach i działająca w przekazie artystycznym. Tu nie ma znaczenia czy jest to tkanina, rysunek czy rzeźba, każda praca odzwierciedla ślady zakodowanej pamięci będącej rezultatem wnikliwej obserwacji – tajemnicy obserwacji, dostrzeganiem małych i dużych zjawisk zachodzących w bliskim i dalekim otoczeniu człowieka, klęsk żywiołowych i przemieszania się istot żywych, powodowanych różnego rodzaju zagrożeniami, chaosem i niepokojem.” Laudacja prof. Kazimiery Frymark‑ Błaszczyk wygłoszona podczas wręczania Magdalenie Abakanowicz doktoratu honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w 1998 roku (cyt. za: „Magdalena Abakanowicz” katalog wystawy, Fundacja Rodziny Staraków, Spectra Art Space 2020, nlb.)