Figura Antinea, XX w.
według proj. D. H. Chiparusa [1886-1947]
figura: kość, emaliowany brąz
podstawa: czarny marmur/czerwony marmur/agat/onyks
wym.: wys. 44 cm (podstawa 15 cm)
Demétre Haralamb Chiparus (16 września 1886 - 22 stycznia 1947) rumuński rzeźbiarz epoki Art Deco, żyjący i pracujący w Paryżu. Jeden z najważniejszych rzeźbiarzy epoki Art Deco.
W 1909 roku wyjechał do Włoch, gdzie uczęszczał na zajęcia włoskiego rzeźbiarza Raffaello Romanelli. W 1912 udał się do Paryża, by kształcić się w École des Beaux Arts u Antonina Merciego i Jeana Bouchera. Pierwsze rzeźby Chiparusa prezentowane na Salonie w 1914 utrzymane były w stylu realistycznym. Dojrzały styl Chiparusa ukształtował się w latach 20. XX wieku. Tematem, do którego najchętniej sięgał byli tancerze baletowi o smukłych, wydłużonych sylwetkach. Odkrycie grobowca Tutenchamona w 1922 roku dodatkowo wzmocniło w Chiparusie zainteresowanie Egiptem. Kilka rzeźb autorstwa Chiparusa i Claire Colinet przedstawia królową Kleopatrę i egipskich tancerzy.
Rzeźbiarskie dzieła artysty wywodzą się zarazem z dawnej tradycji wielkich mistrzów włoskich ale równocześnie tchnie z nich duch epoki art deco z jej potrzebą elegancji i luksusu. Majestatyczne, klasyczne w formie postacie wykonywane były ze szlachetnych materiałów - kości słoniowej, marmuru o ograniczonej gamie kolorów. Do tego złoto, czerń, emalia. Owa kwintesencja art deco w klasycznym wydaniu do dzisiaj przyciąga uwagę kolekcjonerów na całym świecie. Duża kolekcja dzieł Chiparusa znajduje się obecnie w stałej kolekcji Casa Lis, muzeum secesji i art déco w Salamance w Hiszpanii.