Wojciech Kossak, ODPOCZYNEK, 1930

100,7 x 80,4cm - olej, płótno sygn. l.d.: Wojciech Kossak | 1930

Na odwr. p.d. (czarną farbą): Moja robota | Wojciech Kossak; ponadto na górnej listwie krosna nalepka zakładu oprawy obrazów w Poznaniu.

Obraz należy do cyklu idylli żołnierskich – scenek z codziennego życia kawalerii. Dominującą grupę stanowią kompozycje z wojakami w towarzystwie koni. Polskich żołnierzy Wojciech Kossak malował zarówno w mundurach współczesnych, jak i historycznych. Zawsze towarzyszył im rumak, ulubiony motyw malarski artysty. Kossak swoją twórczością stworzył etos żołnierza polskiego – dzielnego i nieustraszonego w walce, oraz zawsze ciepło przyjmowanego pod strzechami. W ten sposób artysta, tworzący w czasach zaborów, realizował swoją misję narodową i niepodległościową. Obrazy te miały rozbudzać świadomość narodową i zachęcać do służby na chwałę wolnej Polski. 

Znakomite malarstwo Wojciecha Kossaka cieszyło się wielkim powodzeniem. Nic więc dziwnego, że artysta otrzymywał liczne zamówienia na wzbudzające zachwyt kompozycje i niejednokrotnie powielał je, zmieniając tylko pewne szczegóły. 

Nasz Odpoczynek jest oprawiony w niezwykle reprezentacyjną ramę. Stanowi gratkę dla kolekcjonerów malarstwa Wojciecha Kossaka. 

Wojciech Kossak (Paryż 1856 - Kraków 1942 ) – powszechnie znany malarz, postrzegany przede wszystkim jako świetny batalista. Syn i uczeń Juliusza Kossaka kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych panoram. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych wykonując zamówienia portretowe. W 1913 był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach I wojny światowej pełnił służbę wojskową. Był współautorem panoram: „Racławice” (1893-1894), „Berezyna” (1895-1896), „Bitwa pod piramidami” (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej „Somosierry” (1900). Z temperamentem i swobodą tworzył szeroko malowane, dynamiczne sceny batalistyczne, historyczne, rodzajowe oraz liczne portrety. Z upodobaniem malował konie. Jego obrazy, gloryfikujące dawne i współczesne artyście polskie wojsko i bohaterstwo żołnierzy, trafiały do patriotycznych uczuć odbiorców i cieszyły się ogromna popularnością.