Andrzej Dłużniewski (1939-2012), Nieon XIII z serii Nieoni, 1995

kolaż, papier
30 x 24 cm
sygn., tyt., dat., na przodzie oprawa: drewniana rama, szkło
Jedna z serii 29 prac, będących rodzajem „antyportretów”, kolażowych kompozycji przedstawiających tą samą figurę ludzką „wypełnioną” różną zawartością. Dla artysty były to portrety tych, z którymi nie mógłby się porozumieć, znaleźć wspólnego języka. Na poły żartobliwa i moralizatorska seria portretów budowanych z gazetowych wycinków, fotografii czy odpadków codzienności była grą z językiem, sztuką, literaturą i systemami etycznymi. Znane z codziennego języka zwroty „z głębi serca”, „pełen wątpliwości”, „ma serce z kamienia”, „tylko głupstwa mu w głowie” artysta przekładał na wizualny język wypełnień kolejnych figur. W Nieonach podobnie jak w Burleskach i słownych igraszkach rozwijał przewrotny dialog z tradycją, sposobami postrzegania sztuki i nie zawsze zabawną codziennością.

Prace z serii reprodukowane m.in. w: Andrzej Dłużniewski. O nic nie jestem pytany, Fundacja Profile, Warszawa 2019; Spacer z Andrzejem Dłużniewskim w stronę sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2005; Nieon I-XLI. Not-Him I-XLI, Galeria Stara, Lublin 1997.